Nire amonak ez zuen txintxonean jolasten

Garai batean zapi zuriekin agurtzen zuten jendea tren bat hartzen zuten bakoitzean.

Niri ere amonak hala egiten zidan balkoitik nire izena oihukatu eta atzera begiratzen nuenero.

Badirudi norbait agurtzearen garrantzia ahantzi dugula mende honetan; amonak ene izena ahantzi duen bezala.

"Ez zaizkit agurrak gustatzen" , amonek txintxonean jolasten duteneko komodinaren pareko bihurtu da, agurren aurrean.

Nire amonak, ordea, ez zuen sekula txintxonean jolasten.

okupa

Badirelako uneak, non gure gorputzak okupatzen duen espazio fisikoan egon beharko ez genukeen.


Badirelako uneak, zeinetan orduak eta orduak hitz perfektuaren bila igaro ondoren, gure gorputzak leku fisiko hori okupatzearen arrazoia jakiten ez dugun.


1.07 dio ordenagailuko ordulariak. Orduak daramatzat espazio fisiko bera okupatzen. Eta ez dut hitzik aurkitzen.


Susmoa dut gaurkoan ez ote nuen beste espazio fisikoren bat okupatu behar... bihar ordea, ez da zugandik gehienez ere milimetro batera dagoen espazio fisikoa okupatzeko unea izango...









[standby]

igande euritsuak

Txikitan ohitura nuen igande euritsuetan puzleak egiteko. Berez ez zaizkit sekula gustatu izan; igande euritsuetan soilik. Pieza guztiak elkartu nahiean ibiltzen nintzen anaiarekin, eta zati bat osatzeko pieza bat falta zenean, minutu luzeak ematen nituen une hiaetan urrea balio zuen pieza haren bila. Ez nuen aurkitzen. Inon. Jada etsita, bat-batean pieza madarikatua beste eskuan izaten nuela konturatzen nintzen


Bizitzaren gauzak.



Bada urte dezente puzlerik egiten ez dudala. Ezta nahi ere, igande euritsu horietan. Eta egia esan, ez dakit zergatik akordatu naizen puzle madarikatuetaz... Bizitzaren gauzak... Zu zintudan ezkerreko eskuan denbora luzez beste piezaren baten bila nenbilen bitartean. Hori gauza, bizitzarena; hori gauza, puzleena. Ezin aurrera jarraitu ezkerreko eskuko pieza hori gabe...



Igande euritsuak... azkenean gustoko izango ditut.